خمس در مذهب شیعه

ادله وجوب خمس
نظریه فقهی, علما بیان‏ کننده حکم شرعی است و به وسیله دلیل, از منابع اصلی فقه استنباط می‏شود. بنابراین, نظریه فقهی نتیجه استنباط است و فرق آن با حکم صادر شده از معصوم, همین است. استنباط یعنی استخراج حکم فقهی از منابع آن به وسیله دلیل. بنابراین, هر نظریه فقهی نیازمند دلیل است, دلیلی که استناد آن نظریه را به منابع اصلی دین گواهی کند. منابع اصلی دین نیز چهار موردند: کتاب و سنت و اجماع و عقل, که اجماع و عقل نیز به کتاب و سنت باز می‏گردند, یعنی کاشف از حکم کتاب و سنت‏اند که در نتیجه, منابع اصلی دین در کتاب و سنت خلاصه می‏شودولذاآنچه فقها بیان مى‏ کنند، تنها بر اساس فهم آن ها از کتاب و سنت است .. باتوجه به این مطلب می توان برای وجوب خمس ولزوم پرداخت آن ازقران کریم وروایات ائمه(علیهما سلام) که درواقع ترجمان کلام الهی است دلیل آورد.

و تو نمیتوانى سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته ‏اند برسانى!

آیه 22 سوره مبارکه فاطر می فرماید: « وَ مَا یَسْتَوِى الْأَحْیَاءُ وَ لَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاءُ وَ مَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فىِ الْقُبُورِ؛ و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد میرساند، و تو نمیتوانى سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‏ اند برسانى! ». 

ما یستوی الاحیا و لا الاموات

آیه 22 سوره مبارکه فاطر می فرماید: « وَ مَا یَسْتَوِى الْأَحْیَاءُ وَ لَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاءُ وَ مَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فىِ الْقُبُورِ؛ و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد مى‏رساند، و تو نمى‏توانى سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‏اند برسانى! ».

طبق آیه فوق و آیات دیگر گروهی از انسانها به جهت انتخاب راه، انگیزه، اندیشه و انگیخته غلط و به تبعیت از هوا و هوس و شیطان به گروه ابلیس ملحق می شوند و دیگر از دیدن نور هدایت و شنیدن صدای عدالت و ... دور شده و به تعبیر قرآن، مبدا و معاد و دین حقّ را فراموش کرده و در وادی حیوانات سیر می کنند، و از آنها هم گمراه تر می شوند، (اولئک کالانعام بل هم اضل).

آنان با این که به ظاهر زنده اند اما حرف حق، تذکر به حق و عدل و صدق در گوش جانشان فرو نمی رود که هیچ، بلکه به مقابله با آن نیز بر می خیزند. پس آنان در منظر خدا و قرآن گر چه به ظاهر زنده اند اما به باطن مرده اند.

این زندگان مرده دل مانند ابوجهلها و ابولهبها هر چند اشرف مخلوقات(ص) آنها را دعوت به خدا و دین خدا کند نمی پذیرند و بعد از مردن ظاهری هم خطاب به آنها فایده ای ندارد و در آخرت در مواقفی از قیامت مانند دنیا کر، کور و لال هستند.

پس خطاب به پیامبر(ص) در این که نمی توانی با آنها صحبت کنی ناظر به این گروه از انسانها است، که در دنیا و در آخرت دل زنده، دیده ی بینا و گوش شنوا ندارند!

اما در مقابل گروهی از انسانها به جهت انتخاب راه، انگیزه، اندیشه و انگیخته درست و به تبعیت از فطرت، عقل، وحی، سنت و عترت به گروه عباد الرحمن ملحق می شوند و انوار هدایت را می بینند و صدای حق و عدالت را می شنوند و ... . و به تعبیر دیگر، به یاد مبدا و معاد و دین حقّ بوده و آن را فراموش نکرده و با ایمان و عمل صالح از ملائکه هم جلو می افتند. (اولئک المقربون )

این زند دلان، کوچک در نظر عموم ولی بزرگ در نزد خدا و خدا باوران، هم در دنیا و هم در آخرت اگر مورد خطاب خدا و رسول خدا(ص) و اهل دل قرار گیرند جواب می دهند و این از خواست خدا و قدرت او بیرون نیست.

حال ضمن توجه به مطلب فوق باید دانست طبق مبانی مسلم اسلامی که شیعه هم به آن معتقد است نه تنها زیارت اهل قبور از انبیاء، اولیاء، صلحا و شهدا جائز است بلکه در مورد پیامبر اسلام(ص) و اولیاء لازم است و نجوا با این آبرومندان درگاه الهی گر چه به ظاهر مرده اند اما زنده تر از هر زنده ای واسطه فیضِ اهل فیض و اهل معنا هستند. و شاهد بر این امر مانند آنچه در داستان مؤمن آل فرعون یا شهدا راه حقّ و حقیقت و در رکاب ولیّ به حقّ آمده است، می باشد. 

جهت اطلاع بیشتر ر. ک:

تفسیر نمونه و المیزان ذیل تفسیر آیات 154 سوره بقره؛ 169 سوره آل عمران؛ 26 سوره یس؛
منبع: سایت پرسمان دانشجویی

نگاهی اجمالی به مسوولیت ها و وظایف رهبری در نظام سیاسی جمهوری اسلامی

نگاهی اجمالی به مسوولیت ها و وظایف رهبری در نظام سیاسی جمهوری اسلامی - بر طبق قانون اساسی – می اندازیم و درباره ی هر کدام توضیحی اجمالی خدمت شما ارائه می دهیم. مسوولیت ها و وظایف رهبری عبارتند از : 

ارتداد در اسلام

اگر شخصی به این باور برسد که دین مسیحیت حق است و این عقیده ی خود را جهت دادن آگاهی به دیگران به آنها بیان کند و با آنان در این مورد گفتگو کند، مرتد است؟ چرا نباید کسی عقیده ی خویش را که به درستی آن پی برده است برای دیگران بیان کند؟ و آنان را از راه اشتباهی که می روند آگاه سازد؟

پاسخ اجمالی:
فرض کنید کسی به این عقیده رسیده که شما آدم خطرناکی هستید و باید کشته شوید؛ لذا با تبلیغ علیه شما، می خواهد دیگران را قانع کند که شما را بکشند. آیا شما باز هم می گویید: « چرا نباید کسی عقیده ی خویش را که به درستی آن پی برده است برای دیگران بیان کند؟»